Vr 8 Okt - Even Alleen Zijn En Terugkijken

Charlotte 18 oktober 2021

Ik merk op dat ik bij het terugblikken van overweldigd word door mijn emoties. Enerzijds van vreugde tegelijk ook van verdriet. Momenteel ga ik een moeilijke door maar probeer altijd positief ingesteld te blijven. Plan veel momentjes in met vrienden, sporten etc waar ik energie van krijg. Voor de rest neem ik veel selfcare momentjes. Toch vond ik terugblikken op mijn afgelopen week wat heftig dus ik ga deze oefening wat vaker doen zodat ik meer stilsta hoe ik me echt voel.

Sustainable Family 19 oktober 2021

Mooi, Charlotte…

Antwoord

Dominique Beullens 12 oktober 2021

Ik luister naar je elke dag als ik mijn kine oefeningen mag doen…..zo fixeer ik me op leuke dingen ipv pijn😊

Sustainable Family 19 oktober 2021

Super!

Antwoord

Carmen 11 oktober 2021

Ik drink ook al jaren een glas lauwwarm water na het opstaan. Vroeger zat daar het sap van een halve citroen bij. Mijn tandarts heeft het citroensap afgeraden omdat het m’n glazuur aantastte. Van dan af deed ik er bio gembersap en bio-appelazijn in en drink ik een tweede glas puur lauw water na. Sinds een week luister ik terwijl ook naar de daily check-in. Ik kijk er telkens naar uit! Fijne dag!

Sustainable Family 18 oktober 2021

Top, jij ook een fijne dag Carmen!

Antwoord
Sustainable Family 18 oktober 2021

Heerlijke start van de dag!

Antwoord

Inge 8 oktober 2021

Ik heb de week gehaald! De 2 laatste weken zijn gekkenwerk geweest. Maar de 10 minuutjes Daily Check-in waren me deze week heilig. In het begin deed ik ze ‘s avonds. De laatste 2 dagen gebeurde het’ s morgens en dat bevalt me meer. Dank je well, lieve Ellen, voor dit incheckmoment dat ik oh zo nodig heb.

Momenten alleen zijn me zo dierbaar. Als hooggevoelig persoon ben ik na 4u lesgeven op een school met adolescenten met ‘special needs’ vaak totaal overprikkeld. Ik geef héél veel van mezelf en denk steeds: “Ik kom later wel aan de beurt.” Maar die beurt komt veel te weinig. Enerzijds merk ik dat ik dat ik in ‘vrije momenten’ noodgedwongen praktische beslommeringen moet regelen (en organisatie is écht niet mijn sterkste punt: Ellen to the redding? ;-))

Anderzijds merk ik dat ik op echt vrije momenten weliswaar de stilte koester, maar bang ben om dan de ‘deep dive’ te maken in wat in mijn binnenste blijft smeulen (en er dan op een gegeven moment in alle hevigheid van emoties uitkomt).

As je me vraagt “Hoe was je week?”, dan zeg ik: te druk.

Lesgeven, wandeling met collega over de middag, opnieuw lesgeven tot 17u en boodschappen doen op maandag. Zo blij dat het avond was!

Dinsdag teambuildingdag op school: kan fijn zijn (en was dat bij momenten ook), maar na een halve dag was ik op. En het duurde een hele dag. De vrije namiddag die ik normaal heb moest ik ervoor opgeven en dat deed pijn. Ik ervaarde hierbij veel innerlijke weerstand. ‘s Avonds kwam ik enkel nog toe aan de hoogstnodige huishoudelijke taken en wat languit voor de tv hangen.

Woensdag was ik zó moe. Ik wkwam aan op school, waar ik het eerste lesuur enkel beschikbaar moest zijn voor de studie. Er waren gelukkig geen leerlingen. De tranen zaten hoog: ik was moe, had non-stop veel schoolwerk en kreeg al 3 dagen te veel input. In een opwelling stuurde ik een mailtje naar onze pedagogisch coördinator: kan ik even met je praten? Ze werkte van thuis. Het werd een Zoom-sessie, waarin ik veel gehuild heb. Mijn boodschap was: het wordt te veel. Hoe los ik het op?
De samenvatting van het gesprek kwam in drie puntjes: 1) zelf tijdig thuis eigen emoties proberen op te vangen (ik heb wel tools, maar dat is niet waar ik in eerste instantie voor kies, als ik vrije tijd heb; ik doe dat pas, als het zeer dringend wordt) 2) samen met de pedagigisch coördinator gaan kijken hoe ik thuis mijn tijd beter kan organiseren 3) eventueel naar de directrice en de persoon die het uurrooster maakt stappen, om te zeggen dat het niet meer lukt: zeer moeilijk voor mij, want beide personen zijn niet bepaald ’empathische personen.
De pedagogisch coördinator moedigde me aan om me wat kwetsbaarder op te stellen op school en zichtbaarder te worden, maar dat voelt voor mij meestal niet veilig.

Na het gesprek voelde ik me een pak opgeluchter en ging het lesgeven veel beter. Na een korte lunchpauze met een fijne collega, kreeg ik van diezelfde collega uitleg voor de leerstof in een cursus die ik zelf nog volg met het oog op een projectje voor mijn toekomst. Met die fijne vibe ben ik huiswaarts gekeerd en heb ik zelfs nadien nog doorgeerkt aan mijn projectje 🙂

Gisteren was een korte lesdag en moest ik nadien naar Gent om spulletjes op te halen. Ik heb het nuttige aan het aangename gekoppeld en een terrasje gedaan en wat geshopt. Blij dat ik met het moiie weer buiten kon zijn!
‘s Avonds nog een uurtje groepscoaching en afgerond met een aflevering van mijn favoriete soap.

Deze ochtend vond ik mijn autosleutel nergens. Overal gezocht in the usual spots. Nirts gevonden. Daardoor moest ik plots de tram nemen en was ik ruim te laat op school. Veel schaamte. Denken: hoe kan dit nu weer gebeuren?! Verder een ontzettend drukke lesochtend gehad, onverwachts nog moeten samenzitten met het secretariaat ivm het organiseren van hoe we handboeken laten aanschaffen door de leerlingen, dan in allerijl klassenraad voorbereiden, want de lijst met de te bespreken leerlingen kregen we gisteren pas laat toegestuurd en werd vanmorgen ook nog last minute aangepast. Niet echt middagpauze kunnen nemen daardoor, enkel een babbel gehad met een goeie collega. Dan net de tram huiswaarts, snel snel iets eten en nu net klassenraad gehad online. Binnen 10 minuutjes moet ik naar de kapper. Ik zal zó blij zijn met ‘er moet even niets’!

P. S. Ellen, ik vond dit een heel waardevolle oefening!
.

Sustainable Family 11 oktober 2021

Hopelijk deed je kappersbezoekje deugd!x

Antwoord
Katrien & Matthieu 13 oktober 2021

Katrien: Wauw, Inge! Goed gevulde dagen … Ik ben meer dan een jaar thuis geweest om verschillende redenen en nam vorige week donderdag mijn lesopdracht terug op.
Ik heb heel lang “gewoon” mijn werk gedaan zoals opgelegd door de directie … met als gevolg dat ik mezelf voorbij liep, te veel hooi op mijn vork nam, … en me ook slecht begon te voelen. In de periode thuis heb ik me laten begeleiden en ben ik op zoek gegaan naar wat ik WIL. Wat heb ik nodig om terug met een positievere kijk/gevoel verder te gaan?
Nu werk ik halftijds omdat ik heel graag en heel veel bij de kinderen thuis wil zijn … ik ben er nog niet helemaal uit … en “de enige constante in je leven is dat alles altijd verandert” … dus er zullen nog wel dingen veranderen … maar NU voelt het ok (ook niet meer, maar zeker niet minder 😉 )

Antwoord

Charlotte De Pannemaeker 8 oktober 2021

Dit beluisterd tijdens mijn middagpauze. 🙂 Ik voel een groot verschil. Deze ochtend was het druk op het werk, ik voelde me zwaar in mijn hoofd, weinig afstand, alsof je er pal op zit, op alles. Geen energie meer want doorheen de week moeilijk de batterijen kunnen heropladen. Maar door deze tien minuutjes, toch wel een ander mens. Een ander perspectief, ander inzicht, andere kijk. Het heeft zo geholpen de week even door te nemen. Nu is er weer wat (adem)ruimte en heb ik beetje afstand kunnen creëren. Zou voor mij een zeer goede (dagelijkse) gewoonte zijn om aan te leren alvast. 🙂 Dankjewel hiervoor!

Sustainable Family 11 oktober 2021

Enorm graag gedaan! 🙂

Antwoord

Kathy 8 oktober 2021

Hoi, ik merkte dat ik lichtjes panikeerde omdat ik me amper iets kan herinneren van de 1e dagen v/d week (enkel gisteren ging nog..), goed dat je het herinnerde dat het oké is, (en toch..fjew). Fijn week-end, tot maandag

Sustainable Family 11 oktober 2021

Aaaallles is oké :-)) Veel liefs, Kathy!

Antwoord

Carmen 8 oktober 2021

Hey, ik kan ook zo’n nood voelen om even alleen te zijn en het is met deze morgen naar jou te luisteren dat ik snap waarom. Ik heb het idd soms lastig met al die prikkels, het kan echt energie vreten. Ik voel me daar meestal schuldig om. Het is fijn te beseffen dat het ok is om even voor mezelf te zorgen op die moment. Fijn weekend!