Les 30 van 46
In uitvoering

Di 26 okt – Etentje met een groep

Reacties

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  1. Ik loop een beetje achter, maar dat maakt het niet minder leuk om te luisteren 😉. Wat herken ik veel in jouw verhaal, bijna alles eigenlijk! Waar ik het liefst ga zitten vind ik moeilijk, alles heeft zo zijn voor- en nadelen nietwaar? Maar het liefst toch wel ergens in het midden inderdaad. Mooie tip van jou om eens niet direct te reageren of te antwoorden, maar te blijven luisteren naar de ander en door te vragen. Ik vind de daily check-in heel fijn om te luisteren, hij is precies lang genoeg om te kunnen doen ‘s morgens. En fijn ook dat jullie weer met de meditaties gaan starten!

  2. Aan tafel zet ik me niet graag op het uiteinde want dan voel ik me buiten gesloten. Ik kan dan moeilijk gesprekken volgen. Tenzij mijn buur echt een tetteraar is. Maar in het restaurant zelf wil ik toch liever aan de muur zitten.. of in een hoekje (als we met twee zijn). Niemand moet mij dan zien eten 😌.

    Dat overprikkeld zijn heb ik vooral met de televisie, man en dochter willen altijd tv kijken tijdens het eten. Voor mij hoeft dat niet. Ik word meestal al boos alvorens ik kan beginnen eten. 🙈

  3. Helemaal niet gek dat jullie in het midden gingen zitten, Ellen: dat was een weloverwogen keuze.

    Toen ik even over je vraag nadacht, merkte ik dat ik meestal even afwacht om te kiezen waar ik me aan tafel zet: ik wil graag een veilig gevoel rondom mij en kies dan voor mensen bij wie het ook veilig voélt. Natuurlijk kan dt niet, als je eerst aanschuift. Ik denk dat ik me dan aan de lange kant zou zetten, niet uiterst rechts of links, maar ook niet echt in het midden. Zeker niet aan het hoofd van de tafel: dan voel ik me te veel bekeken 😬 Daar lachten we nog over met vrienden vorige vrijdag. En uiteindelijk liep het zo dat we in het tweede deel van de avond wt van plaats gewisseld hebben, om ook eens te kunnen praten met anderen. Toen kwam ik dus… aan het hoofd van de tafel te zitten! En ze vroegen me meteen: “En? Hoe voelt dat nu?” Toch ern beetje raar. Ik moest wennen. Maar omdat de gesprekken toen al meer in groepjes verliepen, voelde ik de focus niet meer op mij.

    Zobdag was ik uitgenodigd op een verjaardagsfeestje voor mijn 2 au pair-kindjes (ik ben au pair geweest in Canada, maar bij een Belgisch doktersgezin). Ik voel me in hun grotere familie méér opgenomen dan in mijn eigen familie. They really watch out for me. Ze zullen altijd kijken of ik me goed zal voelen bij wie ik aan tafel zit. Ik ben daar heel dankbaar om, al zou het in die familie met iedereen wel goed lukken. Niemand oordeelt daar over de ander of is hard voor elkaar. Er wordt geplaagd, maar liefdevol.

    Wat me opviel was dat de mama en papa van de kindjes maar 1 stoel hadden gezet voor hen beiden. Ze gingen ervan uit dzt er altijd wel 1 van hen in de keuken bezig zou zijn of met de jongst bijgekomen baby. Uiteindelijk kroop de mama op de bank aan de tafel van de kindjes en zat de papa naast mij.

    Het was een heerlijke ongedwongen sfeer.

    Ik merk dat ik minder zeg aan een tafel met veel volk. Ik sta niet graag in de belangstelling, zeker niet als er veel mensen zijn. Ik hou vooral van kleine, intieme, diepgaande gesprekken. Dan ga ik heel vervuld en gelukkig naar huis.

    Zo’n avond kan me echt een boost geven.

    Maar ik herken zeker ook wat Ellen zegt over veel te veel stemmen uit te veel richtingen en dan niet gelukkig zijn.. Dat gebeurt mij vooral, als ik de meeste mensen niet goed ken.

  4. Ik ga niet zo graag in het midden zitten, want dan zit je soms tussen 2 groepen en tussen 2 gesprekken en dat vind ik moeilijk want ik wil alles volgen en dan word ik overprikkeld. Dus liever me focussen op 1 gesprek en daarin zitten dan maar vanalles een beetje. En liefst van al verplaats ik me dan eens in de loop van de avond om met anderen bij te babbelen en een goed gesprek te hebben. Maar dat gaat niet overal natuurlijk 😊.

  5. Ik vind dit zeker niet raar om in het midden te gaan zitten. Zo kan je idd beter met verschillende mensen praten, anders zit je zo beperkt met enkel de mensen naast jou. Als wij kunnen kiezen we ook het midden 😉.
    Maar ik kan me ook niet zo goed focussen op gesprekken als de akoestiek echt slecht is of als het te luid is rond mij, maar gelukkig valt het meestal wel mee.

  6. Aha ik ken dat restaurant! Ik vond daar het eten eigenlijk niet zo top eerlijk gezegd. En ook de toiletten zijn TE donker voor mij. Wel een prachtig gebouw! Als eerste in het midden gaan zitten vind ik echt helemaal niet raar of zo. Echte, oprechte gesprekken en welgemeende interesse krijgen en zelf tonen tijdens een gesprek vind ik heel belangrijk. Maar dat lukt soms niet altijd, soms door de setting, soms door muziek of soms door gewoon teveel drukte. Maar ik maak me daar dan ook niet druk in. Dat heeft toch geen zin. Dus sommige etentjes en gesprekken zijn zo van die koetjes en kalfjes avonden, en als dat zo is ok dan is dat ook eens ok voor mij 😁

Word gratis lid

Word lid

sustainable family logo

Topics